Yazıyorum... Konuşuyorum... Ve zaman zaman soruyorum kendime. Yormadan, haksızlık etmeden, üzmeden, incitmeden, eziyet etmeden soruyorum. Cevap veriyorum, cevaplar alıyorum. Yanlış anlaşılmasın çok da pişmanlıkların insanı değilim. Ve bunu sürekli yapmıyorum. Çayı fazla içtiğim akşamların gecelerinde, bir yerlerden tanıdık gelen şarkıların peşinden, sonsuzluğa uzanan bir manzaranın akabinde oluyor genelde. Çünkü öyle sonsuz içimde yaşattığım o muazzam diyalog, öyle dingin bir muhabbetle muhabbetliyim yaşadığım hayata...