Bir, iki, üç… Ben yüzlerce sayfa yırttım seni tanımlarken.
Tanımlayamazken… Anlatabilirim sandım, yüzlerce yazı yazdım ama hala sana
varamadım. Tutup da yığın yaptığım onca cümlenin arasından seni çekip
çıkaramadım. İlmik ilmik işledim seni bir seccade ucu gibi, bir iğne oyası gibi…
Döndüm baktım ortaya çıkanda ne kadar sen var.
Bulamadım… Her şey hep senken hiçbir şeyde bu kadar yok oluşuna hayret içinde bakakaldım.
Amak-ı Hayal
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
SilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSil