Bazen insan anılarını öyle iyi süzgeçten geçirir ki bana şunu dedirtir o halleri, demek ki insan hayatının da özünü çıkarıp tekrar tekrar içebilir. Zor bir cümle oldu kolaylaştırayım. İnsan vardır yaşadığı hayata posa gibi davranır üstüne hiç düşünmemiştir. Ondan geriye dönüp hiçbir şey almaz. Geriye döne döne yaşamak iyidir oysa çünkü bir çok şey yaşanırken anlaşılmaz, o hal üzerine olduğunda, zamanı geldiğinde, yaş aldığında, sorumluluklar değiştiğinde, başına aynı şeyler gelmeye başladığında anlayıverirsin. İşte o zaman geri dönmek ve o döndüğün yerden bu zamanına bir çıkarımla gelmek çok şey katar insana. Ben bunu şu yaşımda şu şekilde öğrendim, işte ben böyle yaptım ama o da bana böyle cevap verdiğinde şunu anladım dediğiniz, taaa kücükken yaşadığınız o değerli anları süzdünüz ve bugününüze bir ilkler silsilesi oluşturdunuz. Ah bunu bir de başkasına anlatıyorsanız ne büyük güzellik ne hoş sohbet. İnsanın kendi hayatına gösterdiği özendir bu. Kendi hayatına duyduğu saygıyı kendince belki de farkına varmadan gösterme biçimidir.
Neyi ilk defa nerede ne şekilde öğrendiğini bilmek olgunca bir büyümektir ayrıca. Çünkü vakitlice bir kısmını almış ki hatırlıyor, hala nitelikli bir şahsiyet ki ondan hala bir şey almaya ve geri kalanını tamamlamaya devam ediyor... Bu cümlelere kendi hayatınızda ve başkaları size kendi hayatından bir şeyler anlatırken rastlayacaksınız. O değerli anları dinlerken bu kendiniz de olabilir, es geçmeyin... İlk burada öğrendim, ilk burada anladım ile başlayan biten cümlelere lütfen ama lütfen daha çok sahip çıkalım. Onların kendi hayatlarına yaptığı bu tatlı dokunuşun altında binlerce süzgeç var. Öyle çok süzülüp en sona öyle az dökülüyor ki bu ilkler onları ziyan etmemek lazım. Etmeyin ve ettirmeyin. Hayat geriye dönüp anın içindekilerle paylaşınca çok ama çok güzel...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder