Pürkusur...

Kusursuzluk Allah a aittir. İnsan dediğin canlı, hayatını daima görünmez bir salıncakta geçirir. İlerledim der, geriler. "Benim halim nicedir" der, ilerler... Günahkardır kul. Tövbe eder bir çizgide duramaz. Oldum der haline bakmaz. İnsan yaşamadığı, tatmadığı, bilmediği her hayatın üzerine fikir üretir. İçini bilmediği şeyi kabuktan ibaret sanmaktır en büyük meziyettiniz.

Kendisine bakanın başkasındaki kusuru görmek gibi bir edepsizliği yoktur aslında. En büyük mesele bizken, hep başkalarını konuştuk, başkalarının hayatlarında kusur eşeledik... Oysa hepimiz ancak kendimizi değiştirebiliriz... Unuttuk... Unutuyoruz... Belki de öylesi daha tatlı geliyor. İnsan o salıncakta çok şey öğreniyor. Pişmeye gönlü olmayana "çiğ" derler. İnsanın çiğ olanı, yani ham'ı lezzetsizdir... 

Ve azizim bize sohbeti dünya derdinden öte kendi olmuş insanlar lazım... O salıncak hiç, daima ileri gitmez. Kul olmak da kusurlu olmak da bize mahsustur. Olunuz... Kusurlu olunuz... Sonra dönüp onunla konuşunuz. O salıncak bir ileri bir geri gider sözde. Ama ruhunuz bu hal üzerinde iseniz mutlaka sonsuzluğa doğru gider...

#birfotoğrafbiryazı